Ons spiritueel engagement en ons ecologisch bewustzijn
In het begin van de jaren 2000, misschien zelfs daarvoor, waren er veel internationale conferenties die zich ten doel stelden om ons milieu tegen 2030 te zuiveren en op te schonen door het opleggen aan alle landen van een aanzienlijke vermindering van de broeikasgassen (BKG).
Het jaar 2030 nadert snel en de mooie voornemens plechtig uitgeroepen, maakten plaats voor teleurstelling, begoocheling en berusting. Het klimaat- en energiekader 2030 ondertekend door Europese staatshoofden in 2014, vereist een vermindering van de uitstoot van broeikasgassen met ten minste 40% in vergelijking met niveau van 1990. Er zijn wel enkele inspanningen geleverd, maar we zijn nog ver verwijderd van de vooropgestelde cijfers. Zo kondigt de EU aan dat ze in 2019 een reductie van de BKG – emissies van 9,1% vergeleken met 2018 heeft gerealiseerd, een reductie van 152 miljoen ton equivalent aan kooldioxide. Om de opwarming van de aarde met 1,5° C te beperken, is vandaag een vermindering van 50% in BKG – emissies nodig tegen 2030. In België betekent dit voor 2018 12 ton CO2 / jaar en per persoon en 5,4 ton CO2 in 2030. Om dit te bereiken, moeten we onze uitstoot elk jaar met 6,5% verminderen. De uitdaging is moeilijk, maar mogelijk. Het kost tijd, maar het is mogelijk en het is te doen. Je smartphone gebruiken en je steak eten kan ook nog steeds, ook reizen per vliegtuig en auto; maar niet meer op dezelfde wijze als vandaag. “Verwarming, auto, eten, vliegtuig, smartphones, kleding en zelfs besparingen zullen heroverwogen moeten worden om onze impact te verminderen.»
Een redelijk gebruik is nodig om de gestelde doelen te halen tegen 2030. Wordt de verloren tijd ingehaald? Onze maatschappelijke betrokkenheid beveelt aan dat we ons bewust worden van de uitdagingen die we moeten aangaan en ons de nodige middelen geven om de broeikasgassen te verminderen.
Het milieu is en blijft een gratis geschenk van God die iedereen schept en kracht geeft om mens te zijn. De mens is samen met God medeschepper van het milieu en moet bijdragen aan het bewaren en beschermen van de natuur. De natuur als pracht van de schepping en niet langer alleen als bron van grondstoffen en andere minerale hulpbronnen. Het gaat om het creëren van meer verbindingen en minder goederen om in ecologische eenvoud te leven. Minder voor meer, dit is het centrale punt van ecologische bekering. Het gaat er om eenvoudig te leven, zodat ook anderen zich kunnen ontwikkelen en de druk te verlichten omdat onze manier van leven het milieu beïnvloedt. Gandhi zegt het voortreffelijk, het gaat om ‘gewoon te leven zodat anderen ook gewoon kunnen leven’. Maar het gaat ook om eenvoudiger te leven, het overbodige te laten, – en zelfs zijn agenda op te ruimen – zodat er iets nieuws kan ontstaan. Broeikasgassen vervolgen hun weg en dringen binnen in onze atmosfeer en onze ozonlaag. Of het nu op individueel of collectief niveau is, de te volgen weg is: minder verwarming te verbruiken, isolatiewerken te financieren, minder elektriciteit te verbruiken, minder kilometermeters met de auto te maken of zelfs zonder auto, minder vlees te eten of nog beter, biologisch, lokaal consumeren, seizoensgebonden, afval verminderen.
Het gaat er om met een frisse blik te kijken naar gewoontes die diep geworteld zijn in ons dagelijks leven. Deze manier van leven zou kunnen leiden tot de verhoopte reductie, van 12 ton naar 5,4 ton per jaar aan de BKG – emissies in België en wereldwijd. De innerlijke verandering die in iedereen moet plaatsvinden is in volgorde: bekering van ons hart, ons verlangen, ons geweten, onze manier van denken, onze voorstellingen, onze manier van zijn in de wereld, onze levensstijl en onze gewoonten waarin we zo verankerd zijn. Deze bekering kan worden gezien als een diepe en progressieve persoonlijke innerlijke transformatie, die het resultaat is van een proces van vrijheid. De term bekering kan suggereren dat dit een revolutie is die vereist dat alles in een oogwenk verandert, als bij toverslag. Het is eerder een proces waarin we worden uitgenodigd om de ene stap na de andere te zetten, tastend, beetje bij beetje, alle domeinen van ons leven worden er door beïnvloed: onze manier van eten, onze kijk op onze leefomgeving, ons te reizen, werken, sparen, onze wijze van onze vakanties door te brengen. Maar ook onze manier van “leven” onze vrije tijd, onze manier van feesten, van tijd samen door te brengen en relaties aan te gaan. Onze relatie tot de Schepper. En onze relatie tot zijn schepping.
Alain Boubag